Betty in Lisbon (Part 2)

Moj pobyt w Lizbonie dobiega konca. Byl to czas niezwykle intensywny, pelen zmian i nowych pomyslow, nie tylko zawodowo, ale rowniez i prywatnie.

Mialam momenty kiedy zaczynalam watpic w swoje sily, gotowosc do dzialania i po prostu ogarniecie wszystkiego przy tak malej osobie jak ja - 156cm wzrostu:). Ale to nie o wielkosc czlowieka tutaj chodzi, a o jego wewnetrzna sile i motywacje.

Odkrylam w sobie nowe poklady energii i zrozumialam, ze musze byc po prostu soba, nikogo nie udawac, nikogo nie imitowac, nikim sie nie kierowac. Zaufac sobie, swojemu doswiadczeniu i intuicji. Nie zastanawiac sie co ktos inny zrobilby na moim miejscu! Nie porownywac siebie do nikogo innego, bo przeciez kazdy z nas jest inny.

I wiecie co? Wlasnie wtedy osiagnelam najlepsze wyniki, spokoj ducha i umyslu. Wiem, ze chwile watpliwosci jeszcze nadejda, ale teraz juz wiem co mam robic. Zatrzymaj sie, wez gleboki oddech, pomysl jak sie czujesz z ta decyzja, jaki jest Twoj pierwszy odruch, pierwsza mysl. Bo to wlasnie ona jest najlepsza. I do dziela.

A ponizej jeszcze kilka ujec z Lizbony.

My stay in Lisbon comes to an end. It was time extremally intensive, full of changes and new ideas, not only these professional ones but also the private ones.

But there were also moments where I started to doubt myself, my ability to complete all the tasks and responsibilities, my planning (even though I am a control Freak) and knowledge, especially when taking into considaration how small I am - 156cm tall:).  But then the thought came that this is not about how big, tall and physically strong the person is, but what inner energy, motivation and discipline has.

I have discovered new and fresh energy inside myself and I have understood that I just need to be myself. Nobody else, but myself. Do not pretend I am anyone else, do not imitate somanyone else. Just trust yourself, your experiance and intuition. Do not think what someone else would do in your place. Do not compare yourself to anyone else, because we are all different.

And you know what? I have achieved the best results, peace of mind and soul exactly then, when I stopped thinking about others, but myself. I am sure that the moments of doubts will come back, but then I know what to do. Stop for a moment. Take a deep breath. Think how you feel about the desicion you are about to take. What is your first thought? Your first move? Because this is the best one so go for it!

And below a few photos from Lisbon.

 

Betty in Lisbon

 

 

 

Obiecuje wszem i wobec, ze juz nigdy nie pozwole sobie, by praca zawladnela moim zyciem badz stala sie wymowka do odstawiania na dalszy plan rzeczy, ktore sa moja pasja czy odstresowywaczem. A zatem kontunuuje moja historie i przygode z poszukiwaniem codziennych przyjemnosci.

 

Dzisiejszy dzien byl dniem dla duszy. Ladowarka, energii i wyciszeniem. Ja i aparatat fotograficzny, przemierzalam ulice Lizbony. To cudowne miasto urzeklo mnie niekonczacym sie ciagiem kolorowych kamienic, masa zdobien i ornamentow oraz milionem kafejek i malych, rodzinnych restauracji.

 

Dzis udalo mi sie dotrzec do glownej dzeilnicy starego miasta - Rossio, gdzie moglam podziwiac place, placyki i fontanny, niezliczone pomniki.

 

Celowo tez skrecalam w male i waskie uliczki, bo jak ktos mi kiedys powiedzial: musisz sie zgubic, by odnalezc serce miasta. Dzieki temu znalazlam male ogrody, gdzie rzadko kiedy mozna bylo spotkac jakichkolwiek turystow. Oprocz mnie oczywiscie:).

 

A oto mala fotorelacja.

 

 

 

 

I promise here and now to never again loose myself , let work control my life or just simply use it as an excuse to shift the priorities and forget about my passions and needs. Therefore, I am determined to continue with my journey of finding happiness and pleasure of the little things on a daily basis.

 

Today was the day for the soul. Energy charger. Thoughts switcher. It was just me and the camera marching through the streets of Lisbon. This amazing city impressed me with lines of colourful tenement houses, full of decorations and ornaments and milions of little Cafes and family restaurants situated almost on every corner.

 

I have managed today to get to the main and oldest district of Lisbon - Rossio. I could admire there wonderful squares, fontaines and monuments.

 

But mostly, I was choosing small and narrow streets, as someone told me once : You need to get lost to find the heart of the city. Thanks to it, I found little gardens and places, where barely when, you could find tourists. Expect me, of course:).

 

Below you can find some of the photos from today.